Pracuj

Każdy kto posiada własne gospodarstwo i pole wie, iż praca na nim to ciężki bochenek chleba. Posiadając gospodarstwo i pole człowiek jest w pracy od bardzo wczesnych godzin porannych do późnych wieczornych. Rano trzeba wstać, aby nakarmić zwierzęta, otworzyć kurnik, wyprowadzić krowy na łąkę. Gdy już oporządzi się podwórko, czas pójść w pole. A tu praca jest zależna od pory roku. Będzie to na przykład pielenie grządek, zbieranie owocu, pryskanie sadzonek i inne. Praca ta w przeciwieństwo do tej etatowej nie trwa osiem godzin. Tutaj rolnicy muszą pracować dalej. Oczywiście sami sobie szefują, lecz nad nimi jest ktoś więcej niż zwykły człowiek. Tutaj rządzi matka natura. A więc rolnicy mogą pozwolić sobie na przerwę obiadową, w międzyczasie dopatrzą podwórza, i muszą powrócić na pole. Jeśli dane zadanie nie zostanie wykonane o określonej porze roku i stanie owocu tudzież warzyw to całe plony mogą pójść na śmietnik. Jednakże to nie wszystko, plony trzeba także zebrać, zawieźć na skup, zasadzić nowe i życie toczy się dalej zgodnie z rytmem przyrody.

Potrzeba ciągłej pracy, niepokój przy jej przerwaniu, brak kontroli nad czasem poświęconym pracy oraz nadmiar obowiązków w pracy, które szkodzą naszemu zdrowiu to objawy choroby zwanej pracoholizm. W chorobę tą wpędzają człowieka między innymi coraz większe wymagania jakie stawia szef, chęć pokazania się z jak najlepszej strony, zaimponowania pozostałym. Współcześnie powoduje go tak zwany wyścig szczurów. Pracoholik to zazwyczaj osoba ambitna, pilna i perfekcyjna, ale również niedowartościowana i bojąca się otoczenia. Często uciekanie w pracę i zaniedbywanie życia osobistego sprawia, iż to drugie zanika. Pracoholik nie zdaje sobie sprawy z sytuacji, jaka go zastaje. Brnie dalej w pracę rezygnując z innych sfer życia. Zaniedbuje rodzinę, sen, odpoczynek, nie kontynuuje dotychczasowych zainteresowań. Pracoholizm zaczyna się niewinnie, lecz jego skutki mogą być naprawdę bolesne. Zaczynają się od utraty bliskich, a mogą skończyć się na utracie własnego życia. Choroba ta to uzależnienie, które powinno się, a nawet trzeba leczyć.